Ο Βρετανός μαθηματικός Andrew Wiles έκανε μια μελέτη επί 7 συνεχόμενα έτη επάνω στο Τελευταίο θεώρημα του Φερμά, μέχρι το 1993 όπου έλυσε το μαθηματικό πρόβλημα και παρουσίασε τα ευρήματα του σε μια διάλεξη που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Μόλις τελείωσε την παρουσίαση του και έγραψε την απόδειξη στον πίνακα, όλοι οι παρευρισκόμενοι, οι οποίοι ήταν 200 ερευνητές, σάστισαν και ξαφνικά ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, μιας και κανείς άλλοτε δεν είχε καταφέρει να φτάσει στο σημείο που έφτασε ο Βρετανός.
Έκτοτε, η λύση του υπέστει αρκετές αλλαγές, ειδικά μετά από ένα λάθος που βρήκαν έναν χρόνο μετά, αλλά όπως και να χει κατάφερε να αποδείξει με ουσιαστικό τρόπο όταν υπάρχει λύση για το θεώρημα αυτό που υπήρχε 300 χρόνια , με αποτέλεσμα τώρα στα 62 του να του απονείμουν το υψηλού κύρους βραβείο Abel.
Βρετανός μαθηματικός έλυσε το Τελευταίο θεώρημα του Φερμά με έπαθλο 720.000$
Το βραβείο που συχνά αποκαλείτε και το «Νόμπελ» των μαθηματικών, του το απένειμε έπειτα από τόσα χρόνια, η Νορβηγική Ακαδημία Επιστημών και Γραμμάτων στο Όσλο την Τρίτη. Το ποσό που κέρδισε στην ουσία ήταν 6 εκατομμύρια Νορβηγικές κορόνες, οι οποίες αντιστοιχούν σε 720.000 δολάρια. Και όπως ήταν αναμενόμενο η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου.
Το συγκεκριμένο μαθηματικό θεώρημα ήταν του Pierre de Fermat (εξού και η ονομασία του) και βγήκε το 1637 και ο τύπος του είναι το an + bn = cn και δεν έχει λύση για n≥3.
Όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος ο Βρετανός, όλα ξεκίνησαν όταν ήταν μόλις 10 χρόνων όταν πρωτοείδε το θεώρημα σε ένα από τα βιβλία του και γοητεύτηκε θέλοντας να βρει την λύση και έκτοτε του κόλλησε στο μυαλό.
Αν και σε τόσο μικρή ηλικία γοητευόταν από τα περίεργα και άλυτα προβλήματα και έτσι προσπάθησε από την εφηβεία του ακόμη να βρει μια λύση. Ακόμη και όταν πήγε στο κολέγιο δεν του έφυγε αυτό το κόλλημα και διατύπωσε μια απόδειξη, η οποία όμως δεν ήταν και η σωστή.
Τέλος, με αυτό του το κατόρθωμα πιστεύει πως ξεκίνησε μια εντελώς νέα εποχή στη θεωρία των αριθμών και φυσικά νιώθει αρκετά υπερήφανος για τον εαυτό του και δεν θα ηρεμούσε αν δεν έφτανε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
