Η φυλακή δεν είναι και το πιο ευχάριστο μέρος για να μείνει κανείς, όπως είναι λογικό. Μερικές φορές στην σκέψη και μόνο ότι θα είσαι φυλακισμένος σε ένα μέρος χωρίς διαφυγή είναι, όσο να πεις, τρομαχτικό. Βέβαια, είναι και κάτι φυλακές φτιαγμένες κατά τέτοιο τρόπο που πραγματικά σε προκαλούν να μπεις μέσα και να δεις πως είναι.
Θέλεις η επιβλητικότητα των κτισμάτων; Θέλεις ο τρόπος που κτίστηκε και η ιστορία από πίσω; Όποιος και να είναι ο λόγος, οι παρακάτω φυλακές είναι πραγματικά μοναδικές!
Ιστορικές φυλακές που σε προκαλούν να μπεις!
Carthage Jail, Ιλινόις
Η φυλακή Carthage Jail πέρα από το υπέροχο παρουσιαστικό της είναι γνωστή για ένα και μοναδικό λόγο! Για τη δολοφονία του Τζόζεφ Σμιθ. Ο Τζόζεφ Σμιθ κατηγορήθηκε για την καταστροφή μιας εφημερίδας, Nauvoo Expositor, η οποία επέκρινε τα θρησκευτικά πιστεύω των Μορμόνων.
Τη μέρα της δολοφονίας του Σμιθ, οι δράστες μπήκαν ανενόχλητοι μιας και οι φύλακες της πολιτοφυλακής ήταν αντί- Μορμόνοι, όποτε και δεν τους ένοιαξε στο ελάχιστο να παρέμβουν μιας και ο Σμιθ φαινόταν να υποστηρίζεις τους Μορμόνους.
Αρχικά σκότωσαν τον αδερφό του Σμιθ. Στη προσπάθεια του ο Σμιθ να ξεφύγει, ενώ ήταν ήδη τραυματισμένος, πηδάει από το παράθυρο του δευτέρου ορόφου και σκοτώνεται. Το ειρωνικό της ιστορίας είναι ότι πλέον το κτίριο ανήκει σε εκκλησία Μορμόνων!
Port Arthur, Τασμανία
Αρχικά το Port Arthur ήταν στρατόπεδο ξυλείας που μετατράπηκε σε σωφρονιστικό ίδρυμα (1833). Την συγκεκριμένη φυλακή την χαρακτήριζαν ως επίγεια κόλαση και ότι μέσα σε αυτήν τα βασανιστήρια δεν τελείωναν ποτέ.
Οι φύλακες διαμόρφωσαν την άποψη ότι η σωματική βία δεν αποτελούσε σωφρονιστική μέθοδος και ότι το κλειδί ήταν το μυαλό. Έτσι κάθε μέρα υπέβαλαν τους κρατούμενους σε 23 ώρες απομόνωσης- μερικούς από αυτούς τους φορούσαν και κουκούλες για να παραμείνουν σιωπηλοί!
Οι πόρτες της φυλακής του Port Arthur αισίως έκλεισαν το 1877, μιας και ότι ήταν να μαζευτεί από φυσικούς πόρους εκείνης της έκτασης είχε μαζευτεί από τους φυλακισμένους, οι οποίοι στο τέλος ήταν καταβεβλημένοι.
Maison des Esclaves, Σενεγάλη
Η συγκεκριμένη φυλακή βρίσκεται κάπου σε ένα νησί κοντά στη Σενεγάλη. Ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιήθηκε η Maison des Esclaves( σημαίνει το σπίτι των σκλάβων) ήταν για τους αιχμαλώτους του Ατλαντικού δουλεμπορίου.
Στην φωτογραφία απεικονίζεται η πόρτα της φυλακής, την οποία αποκαλούσαν ” η πόρτα χωρίς επιστροφή”. Αυτό δήλωνε ότι όποιος περνούσε την είσοδο της συγκεκριμένης φυλακής, δεν ξανάβγαινε ποτέ στη ζωή του. Σύμφωνα με μελετητές, περίπου 12,000 σκλάβοι πέρασαν αυτή την πόρτα και ελάχιστοι- αν όχι κανένας- κατάφεραν να βγουν.
Peter and Paul Fortress, Αγία Πετρούπολη
Το φρούριο Πέτρου και Παύλου ήταν από τα πρώτα κτίρια της “σύγχρονης” Αγίας Πετρούπολης. Το φρούριο μέσα έχει τις δημόσιες φυλακές και μια εκκλησία αφιερωμένοι στους αγίους Πέτρο και Παύλο από όπου πήρε και την ονομασία του.
Η φυλακή αυτή είναι γνωστή μιας και σε αυτήν έχει βρεθεί ο Τρότσκι και επαναστάτες των Δεκεμβριανών. Ο πιο διάσημος ένοικος όμως ήταν ο Αλεξέι Ρομανόφ, γιος του μεγάλου Πέτρου και αυτό γιατί ο ίδιος του ο πατέρας τον φυλάκισε γιατί πίστευε ότι ήθελε να τον ανατρέψει από το θρόνο!
Newgate Prison, Λονδίνο
Η φυλακή Newgate βρισκόταν στο Λονδίνο και χτίστηκε το 1188. Υπήρξε από τις πιο βάναυσες φυλακές, μιας και οι κρατούμενοι υπέστησαν όχι μόνο τη βία των φυλάκων, αλλά και το γεγονός ότι η φυλακή είχε μέσα αριθμό κρατουμένων διπλάσιο από ότι χωρούσε, οπότε και κολλούσαν/ πέθαιναν από αρρώστιες.
Η φυλακή κατεδαφίστηκε το 1902 και στη θέση του βρίσκεται το Κεντρικό Ποινικό δικαστήριο της Αγγλίας και της Ουαλίας! Για να πούμε και την αλήθεια μας , αν το κτίριο παρέμενε όπως και στην φωτογραφία, κρίμα που το κατεδάφισαν.
Mamertine Prison, Αρχαία Ρώμη
Πηγαίνοντας τον χρόνο πίσω, ταξιδεύουμε στην αρχαία Ρώμη και στην φυλακή Mamertine. Λέγεται ότι χτίστηκε γύρω στο 640 π.Χ. από τον τότε βασιλιά της Ρώμης Ancus Marcius.
Βέβαια, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μιας και οι Ρωμαίοι δεν είχαν φυλακές, το Mamertine Prison ήταν ουσιαστικά το τελευταίο μέρος στο οποίο πήγαιναν οι κρατούμενοι πριν να εκτελεστούν. Στη θέση της τότε φυλακής βρίσκεται σήμερα η εκκλησία του San Giusepe dei Felgnami.
Kilmainham Gaol, Δουβλίνο
Μια Ιρλανδέζα κρατούμενη κάποτε δήλωσε” Η φυλακή τελικά είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος, αρκεί να ξεχάσεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε αυτή”. Πριν όμως από αυτή την φυλακή στη θέση της υπήρξε πρωθύστερα άλλη φυλακή, η οποία δεν έχει και την καλύτερη φήμη.
Η πρώτη φυλακή χτίστηκε το 1796 και είχε το όνομα New Gaol. Σε αυτή φυλάκιζαν άντρες, γυναίκες και παιδιά όλους μαζί όπου και επικρατούσες συνθήκες πείνας, άπειρες ασθένειες και επιπλέον τους έδερναν καθημερινά οι φύλακες.
Ύστερα από χρόνια η φυλακή ανακαινίσθηκε και πήρε το όνομα που έχει μέχρι και σήμερα. Ο κάθε κρατούμενος είχε το δικό του κελί! Στο Kilmainham Gaol φυλακίστηκαν οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους Ιρλανδούς επαναστάτες.
Chateau D’If, Γαλλία
Η συγκεκριμένη φυλακή, γνωστή ως και το Αλκατράζ της Γαλλίας χτίστηκε το 1890. Αρχικά, ο σκοπός ήταν να λειτουργεί σαν φρούριο- σπίτι του βασιλιά Φρανσουά από τις παραθαλάσσιες επιθέσεις. Για να κακή του τύχη δε μπόρεσε να λειτουργήσει όπως ήθελε και μερικές δεκαετίες αργότερα μετατράπηκε σε φυλακή.
Στο φρούριο αυτό έμεναν όσοι αριστοκράτες είχαν την οικονομική δυνατότητα για ιδιωτικά δωμάτια, την ίδια ώρα που στα υπόγεια η πείνα και η ασθένειες θέριζαν.
Αν γνωρίζεις την ιστορία του κόμη Μόντε Κρίστο τότε θα γνωρίζεις ότι ο Έντμοντ Ντάντε πέρασε 14 χρόνια μέσα σε αυτό. Εν τέλη με τα χρόνια έπαψε να είναι φυλακή και πλέον είναι από τα διασημότερα αξιοθέατα! Ποιος δε θα ήθελε να πάει να το δει από κοντά;
Elmina Castle, Γκάνα
Το Elmina Castle αποτελούνταν από δυο επίπεδα: Το πάνω μέρος το οποίο φιλοξενούσε Ευρωπαίους πελάτες σε πολυτελείς σουίτες και το κάτω μέρος το οποίο ήταν γεμάτο κελιά στα οποία ζούσαν γύρω στα 200 άτομα στριμωγμένα το ένα με το άλλο.
Φυσικά οι ασθένειες έδιναν και έπαιρναν όπως και η εξαθλίωση. Το Elmina Castle έμοιαζε πολύ με το Maison des Esclaves μιας και είχε και αυτό τη δική του πόρτα χωρίς επιστροφή. Το δουλεμπόριο ήταν στο ζενίθ του μέχρι και το 1814 όπου και οι Ολλανδοί έδωσαν τέλος στο δουλεμπόριο του Ατλαντικού.
Έξω από τις πόρτες ενός υπόγειου κελιού υπάρχει μια πινακίδα που λέει: Ας ελπίσουμε ότι η ανθρωπότητα δε θα διαπράξει ποτέ ξανά τόση αδικία εναντίον της ανθρωπότητας.
Devil’s Island, Γαλλική Γουιάνα
Η συγκεκριμένη φυλακή άνοιξε το 1852. Οι φυλακισμένοι ήταν κυρίως πολιτικοί κρατούμενοι και όσο διάστημα διέμεναν εκεί οι συνθήκες που τους φέρονταν ήταν φριχτές. Το όνομα “Νησί του Διαβόλου” δόθηκε από τους Άγγλους, λόγω των επικίνδυνων κυμάτων που χτυπούσαν την ακτή.
Ο γνωστότερος κρατούμενος της συγκεκριμένης φυλακής ήταν ο Άλφρεντ Ντρέιφους,ο οποίος είχε καταδικαστεί αδίκως για προδοσία.
