Σε ποιον δεν αρέσει λίγη περιπέτεια; Λίγη έκρηξη αδρεναλίνης. Από το άγχος της νίκης της αγαπημένης σου ομάδας, μέχρι να σκαρφαλώσεις το ψηλότερο βουνό. Τα επικίνδυνα αθλήματα- γνωστά και ως extreme sports- είναι πραγματικά η δόση αδρεναλίνης για εκείνους που θέλουν να ζούνε τη ζωή τους στο έπακρο. Τι και αν καταλήξουν με σπασίματα; Δεν έχει σημασία μιας και αξίζει το κάθε λεπτό.
Αν είσαι, λοιπόν, λάτρης τέτοιων αθλημάτων και σου αρέσει να ρισκάρεις λίγο παραπάνω, ρίξε μια ματιά σε αυτό το άρθρο. Θα βρεις μερικά από τα πιο επικίνδυνα αθλήματα στον κόσμο που ίσως αποτελέσουν μια νέα πρόκληση για σένα.
Τα πιο extreme sports που υπάρχουν
Ορειβασία
Δεν έχει σημασία το βουνό. Μπορεί να είναι από ανάβαση στον Όλυμπο, μέχρι τις Άλπεις. Δεν είναι ανταγωνιστικό άθλημα. Οι ορειβάτες το κάνουν μόνο και μόνο για το αίσθημα της εκπλήρωσης του στόχου τους. Άρα τι είναι αυτό που κάνει την ορειβασία επικίνδυνη; Τα βουνά είναι κομμάτι της φύσης και αυτό σημαίνει ότι το στοιχείου του απρόσμενου είναι μεγάλο. Χιόνια, πάγοι, σεισμοί αλλά και “άβατα” κομμάτια-δεν υπάρχει η λέξη άβατο, στο λεξιλόγιο του ορειβάτη- ανεβάζουν τον πήχη δυσκολίας.
Πέραν αυτού όσο ψηλότερα ανεβαίνεις σε ένα βουνό, τόσο λιγοστεύει το οξυγόνο και τα ποσοστά τραυματισμού και θανάτου είναι ιδιαίτερα υψηλά. Οπότε μάλλον θα πρέπει να το θέλεις όσο τίποτα άλλο στον κόσμο για να το κάνεις.
BMX
Θα μου πεις όλοι έχουμε πέσει με ποδήλατο και δεν έγινε και τίποτα. Ναι άδικο δεν έχεις αλλά το BMX είναι άθλημα και μάλιστα πολύ επικίνδυνο. Γιατί; Γιατί οι ποδηλάτες καλούνται να κάνουν διάφορα τρικ πάνω στα ποδήλατα τους. Οτιδήποτε για να ικανοποιήσουν το κοινό τους και τον ίδιο τους τον εαυτό. Ένα άθλημα για τους πολύ γενναίους μιας και οι πιθανότητες τραυματισμού ή και ακόμα θανάτου είναι διπλάσιες από εκείνες ενός οδηγού μηχανής.
Χόκεϊ
Νομίζω δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά για την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου αθλήματος. Ένα άθλημα στο πάγο που σημαίνει πέδιλα με λάμες για να γλιστράν οι παίχτες. Με την ταχύτητα και την ένταση που έχει το παιχνίδι δεν είναι διόλου απίθανο να καταλήξεις σε κάποιο νοσοκομείο. Και ας πούμε ότι ο τραυματισμός από το πέδιλο είναι το πιο απίθανο, η πιθανότητα να φας στο κεφάλι στο “μπαλάκι” από καουτσούκ είναι απελπιστικά μεγάλη. Αλλά μην σκας υπάρχει πάντα το πατινάζ στο πάγο ε; Μμμ, ίσως θα πρέπει να εξετάσεις και εκεί τα ποσοστά τραυματισμού.
Ράγκμπι
Ε φυσικά, γιατί αν το χόκεϊ είναι η σκοτώστρα του πάγκου, το ράγκμπι είναι το χόρτου. Νομίζω όλοι έχουμε δει έστω και από ταινία αγώνα ράγκμπι. Οι άνθρωποι είναι βίαιοι. Πέφτουν ο ένας πάνω στο άλλο με δύναμη προκειμένου να μπλοκάρουν τον αντίπαλο και να πάρουν τη μπάλα. Το λιγότερο που μπορείς να πάθεις είναι να σπάσεις δάχτυλο, το περισσότερο να σπάσεις ολόκληρος. Ναι, η ιδέα της ορειβασίας φαντάζει πολύ πιο δελεαστική πλέον!
Ιππασία
Ιππασία, η επαφή του ανθρώπου με το άλογο. Βόλτες ατέλειωτες και ρομάντζο. Ώπα, ώπα. Αυτά μόνο στις ταινίες και σε κάποιο ράντζο. Μιλάμε για την αγωνιστική ιππασία που πραγματικά μας συγκλόνισε με τα ποσοστά ατυχημάτων που συμβαίνουν. Πριν σου δώσω τα στατιστικά σκέψου μόνο αυτό. Ο αναβάτης αφήνεται πλήρως στο άλογο του. Ουσιαστικά εμπιστεύεται ότι κάνει το ζώο. Μαζί και το να σαλτάρει ξαφνικά το άλογο και να βρεθεί κάτω από τη σέλα.
Στις ΗΠΑ μόνο 7 εκατομμύρια κόσμος καταλήγει στο νοσοκομείο λόγω τραυματισμού από άλογο, 80,000 αυτοί που είναι τραυματισμένοι σοβαρά και 100 οι οποίοι πεθαίνουν λόγω τραυματισμού στο κεφάλι ή κάποιου άλλου σοβαρού τραυματισμού. Πόσο έτοιμος είσαι να παραδόσεις την εμπιστοσύνη σου, λοιπόν;
Hoi Phet
Τι είναι το Hoi Phet; Είναι ένα άθλημα του Βιετνάμ. Οι άνθρωποι μαζεύονται για να πλακώσουν ο ένας τον άλλο στο ξύλο. Μάλλον θέλει περισσότερη ανάλυση αυτό. Το συγκεκριμένο άθλημα είναι παράδοση για μια πριγκίπισσα που προς τιμήν της χτίστηκε ένας ναός. Έτσι συγκεντρώνονται, παίρνει ο καθένας από ένα ξύλο- σκέψου σαν μπαστούνι του χόκεϊ- και στόχος τους είναι να κατακτήσουν την μπάλα που έχει τοποθετηθεί στο κέντρο του ναού.
Τι το κάνει τόσο επικίνδυνο; Στο χόκεϊ υπάρχουν κανόνες που αποτρέπουν την απόλυτη βία. Στο Hoi Phet δεν υπάρχουν κανόνες και ο καθένας μπορεί να κάνει πραγματικά ό,τι θελήσει. Δηλαδή από το πουθενά μπορεί να σου καρφώσει κάποιος το μπαστούνι του, προκειμένου να σε βγάλει εκτός αγώνα.
Μποξ
Ένα άθλημα που υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και συνεχίζει να υπάρχει προς τέρψη του κοινού. Και αν αναρωτιέσαι γιατί οι μποξέρ παίρνουν τόσα λεφτά, η απάντηση είναι απλή. Αυτοί οι άνθρωποι βάζουν κυριολεκτικά τη ζωή τους στα όρια της επιβίωσης. Το 90% των αθλητών έχουν υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς στο κεφάλι και πάνω από 2,200 πεθαίνουν στο ρινγκ! Όσο πιο ογκώδης ο αντίπαλος, τόσο περισσότερα κιλά και αναπόφευκτα τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες τραυματισμού.
Street Luge
Ανθρώπινη βλακεία ή απόλυτη ανάγκη για τη δόση της αδρεναλίνης. Το Street Luge είναι ένα άθλημα στο οποίο ο αγωνιζόμενος ξαπλώνει σε ένα skateboard και κατρακυλάει, για να μην πούμε “πετάει”, από ένα λόφο. Ορατότης μηδέν και για να στρίψουν σε κάποια στροφή χρησιμοποιούν το σώμα τους, σε όσες βλέπουν τουλάχιστον.
Με ταχύτητα 100χλμ/ώρα, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορεί να κάνει ένα κράνος και επιγονατίδες και επιαγκωνίδες. Πραγματικά δεν υπάρχει κάτι στο σώμα που να μην εκτίθεται σε θανατηφόρο κίνδυνο εκείνη τη στιγμή. Για καλή μας τύχη το συγκεκριμένο άθλημα έχει χάσει την δημοφιλία του από τα τέλη του 90 μιας και τη θέση του πήραν το BMX και το BASE Jumping.
BASE Jumping
Και μιας και το αναφέραμε, τι είναι αυτό το BASE Jumping; Είναι πάρα πολύ απλό. Απλά πηδάς από ένα ψηλό κτίριο. Είναι κάτι σαν το skydiving αλλά υπερβολικά πιο επικίνδυνο. Ένα λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο. Οι πιθανότητες λένε ότι 1 στους 60 έχουν πιθανότητα να πεθάνουν, το οποίο σημαίνει ότι δεν απέχει πολύ από το να θεωρηθεί αυτοκτονία. Σκέψου το για λίγο, είναι σημαντικό! Σαν να λέμε βουτάς στο θάνατο σου.
Bull running
Κάθε χρόνο στην Παμπλόνα της Ισπανίας, μαζεύεται άπειρος κόσμος για να κυνηγηθεί από ταύρους. Οι ταύροι του συγκεκριμένου αθλήματος εκτρέφονται κυριολεκτικά με μόνιμα νεύρα. Όταν αφήνονται ελεύθεροι, γίνεται το ταύρο σε υαλοπωλείο. Οι τραυματισμοί κάθε χρόνο εκατοντάδες. Το παράδοξο είναι ότι το θεωρούν μεγάλη γιορτή για κυνηγιούνται από ταύρους. Μάλλον μαζί με το μπόλικο τρέξιμο, υπάρχει και μπόλικο αλκοόλ.
