Τα φίδια είναι από τους μεγαλύτερους εφιάλτες κάθε ανθρώπου. Παρά το μικρό σχετικά μέγεθος που έχουν τα περισσότερα, σε σχέση πάντα με τους ανθρώπους, μπορούν να μας κάνουν να αλλάξουμε 100 χρώματα και μόνο στην σκέψη ότι μπορούμε να τα συναντήσουμε ανά πάσα στιγμή. Πόσο μάλλον να πετύχεις ένα δηλητηριώδες φίδι.
Η οφιδιοφοβία είναι από τις πιο συνηθισμένες φοβίες των ανθρώπων και όχι άδικα, μιας και αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν χάσει την ζωή τους με ένα μόνο τους δάγκωμα.
Θα μπορούσε όμως το δηλητήριο από το πιο δηλητηριώδες εξ αυτών να σώσει ζωές; Σε τι συμπέρασμα κατέληξε μια νέα έρευνα;
Calliophis bivirgata: Το πιο δηλητηριώδες φίδι που μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση των παυσίπονων!
Το σπάνιο αλλά πολύ δηλητηριώδες Calliophis bivirgata, το οποίο μπορείς να το συναντήσεις και με την ονομασία μπλε κοράλλι φίδι, βρίσκεται στην Νοτιοανατολική Ασία και μπορεί να προκαλέσει σπασμούς στο θύμα του.
Μπορεί να φτάσει το πολύ μέχρι τα 2 μέτρα και έχει μπλε ηλεκτρίκ ρίγες και ένα νέον κοραλί χρώμα τόσο στο κεφάλι όσο και στην ουρά του. Εξού και η ονομασία του. Οι αδένες μέσα στους οποίους κυκλοφορεί το δηλητήριο του μπορεί να φτάσουν μέχρι και τα 60 εκατοστά, δηλαδή περίπου το ένα τέταρτο του μήκους του σώματός του.
Ωστόσο, όσο περίεργο και αν μας φαίνεται, μια νέα έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το δηλητήριο του συγκεκριμένου φιδιού μπορεί να βοηθήσει στην δημιουργία καλύτερων παυσίπονων, τα οποία θα ήταν λιγότερο εθίστηκα για όλους μας και θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε τον πόνο χωρίς να έχουμε κάποια παρενέργεια από τα χάπια.
Ο Bryan Fry, από το Πανεπιστήμιο του Queensland στην Αυστραλία, δήλωσε πως το σημαντικό είναι ότι το δηλητήριο του μπλε κοράλλι φιδιού χτυπά ένα συγκεκριμένο τύπο διαύλου νατρίου, ο οποίος είναι εξαιρετικά σημαντικός για τη θεραπεία του ανθρώπινου πόνου.
Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές εντόπισαν έξι ασυνήθιστα πεπτίδια στο δηλητήριο του μπλε κοραλλί φιδιού, που μπορούν να ενεργοποιήσουν όλα τα νεύρα του θύματος του με τη μία και με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να ακινητοποιήσει το θύμα του μέσα σε δευτερόλεπτα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν πρώτα στο περιοδικό Toxins, ώστε να δείξουν πως οι μελέτες που γίνονται επάνω στα σπάνια και περίεργα ζώα δεν είναι τυχαίες. Ιδού και η απόδειξη!
